Quam dilécta tabernécula tua, Dómine virtútum:
concupiscit et déficit ánima mea in átria Dómini.
Cor meum, et caro mea exsultavérunt in Deum vivum.

Etenim passer invénit sibi domum:
et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
Altária tua, Dómine virtútum:
Rex meus, et Deus meus.

Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine:
in sáecula saeculórum laudábunt te.
Beitus vir, cujus est auxilium abs te:
ascensiónes in corde suo dispósuit,
in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.

Etenim benedictiónem dabit legislátor,
ibunt de virtúte in virtútem:
vidébitur Deus deórum in Sion.
Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam:
áuribus pércipe, deus Jacob.

Protéctor noster, áspice, Deus:
et réspice in fáciem Christi tui:
Quia mélior est dies una in átriis tuis,
super millia.
Elégi abjéctus esse in domo Dei mei:
magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
Quia misericórdiam, et veritátem diligit Deus:
grátiam et glóriam dabit Dóminus.
Non privábit bonis eos qui ámbulant in innocéntia:
Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.

Glória Patri.